வரலாற்றில் இதுவரை பலவிதமான காதற்கல்வெட்டுக்களைக் கண்டிருக்கிறோம். அத்தகையதோரு கல்வெட்டொன்று பாதாமி சாளுக்யர்களின் சிற்பக் கலைப்படைப்பான மஹாகூடத்திலுள்ள மஹாகூடேச்வரர் கோயிலில் காணப்பெறுகிறது. இந்தக் கோயில் மேலைச்சாளுக்ய வேந்தன் மங்களேசனின் (பொயு 596-609) காலத்தியதாக கருதப்பெறுகிறது. மேற்கொண்டு செய்த ஆய்வுகள் இந்தக் கோயில் பொயு 625 இல் மீளமைக்கப்பெற்றதையும் பிற்காலத்திய சேர்க்கைகளையும் கொண்டு திகழ்வதையும் வெளிப்படுத்துகின்றன. இரண்டாம் புலகேசியின் கொள்பெயரனும் பொயு 696 முதல் 733 வரை ஆண்டவனுமான விஜயாதித்யனே இப்போதைய கதையின் நாயகன். அவனுடைய காலத்தில் வாழ்ந்த அவனுடைய…

தொடர்ந்து வாசிப்பு →

     இதுவரை சுவடிகளுக்கான முக்கியமான எழுதுபடுபொருட்களான பனையோலை. பூர்ஜபத்ரம், காகிதம் மற்றும் ஸாஞ்சிபாத்தைப் பற்றிப் பார்த்தோம். இப்போது நாம் முக்கிய மற்ற பொருட்களைப் பார்ப்போம். முக்கியமற்ற பொருட்கள் இரு பிரிவுகளாக உள்ளன. உலோஹங்கள் உலோஹமற்ற பொருட்கள் உலோஹங்களில் இப்போது நாம் அரச உலோஹமான தங்கத்தைப் பயன்பாடு சுவடித்துறையில் எவ்விதம் அமைந்துள்ளது என்று காண்போம். தங்கமும் தாமரத்தைப் போல எளிதில் உருகும் தன்மையுடையது என்பதாலும் அதனையும் அடித்து ஏடுகளாக்கி எழுதவியலும். ஆயினும் அதன் அருமையையும் விலையையும் கருத்திற்கொண்டு அது…

தொடர்ந்து வாசிப்பு →

காமிகாகமம் பஞ்ஜரங்களின் வகைகளை விளக்கும்போது கீழ்க்கண்டவற்றை விளக்குகிறது. तस्यादौ सिंहसंज्ञकम् सार्धपञ्जरमन्यत्स्यात्तृतीयं पञ्जरं मतम्  १३२      निर्यूहपञ्जरं पश्चात्पञ्चमं लम्बनासिकम् सिंहश्रोत्रं तु षष्ठं स्यात्खण्डनिर्यूहकं ततः  १३३ झषपञ्जरमन्यत्स्यात्तासां लक्षणमुच्यते பஞ்ஜரங்கள் எண்வகைப்படும், அவை ஸிம்ஹ பஞ்ஜரம், ஸார்தபஞ்ஜரம், பஞ்ஜரம், நிர்வ்யூஹபஞ்ஜரம், லம்பநாஸிகம், ஸிம்ஹச்ரோத்ரம், கண்டநிர்வ்யூஹகம் மற்றும் ஜஷபஞ்ஜரம் ஆகியவையாம். இவற்றின் இலக்கணங்களை வரையறுத்த பின்னர் ஒன்பதாவதாக கபோத பஞ்ஜரம் என்னும் பஞ்ஜர வகையை வரையறுக்கிறது இந்த ஆகமம். पञ्जाराकृतिसंयुक्तं कपोतात्तु विनिर्गतम्  १५२…

தொடர்ந்து வாசிப்பு →

இதுவரையில் பனையோலை, காகிதம் மற்றும் பூர்ஜபத்ரம் என்னும் மூன்று முக்கிய எழுதுபடுபொருட்களைக் கண்டோம். இன்னும் இரு எழுதுபடு பொருட்கள் நாட்டின் வடகிழக்குப் பகுதியில் மட்டும் பயன்பாட்டில் இருந்தன. ஸாஞ்சிபாத் மற்றும் தூலிபாத் என்பவையே அவை. ஸாஞ்சிபாத்       அகில் மரமே அஸ்ஸாமில் ஸாஞ்சி என்றழைக்கப் படுகிறது. அதன் மரப்பட்டை ஸாஞ்சிபாத் என வழங்கப்பெறுகிறது. இது வடகிழக்குப் பகுதியில் மட்டுமே வழக்கிலிருந்தது. ஏழாம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த பாணபட்டர் தமது ஹர்ஷசரிதத்தில் இதைப் பற்றிய குறிப்பைத் தருகிறார்.           अगरुवल्कलकल्पितसञ्चयानि…

தொடர்ந்து வாசிப்பு →

ஒரு கோயிற் கட்டிடத்தில் தூணுக்கு மேலே உள்ள அங்கங்கள் உத்தரம், வாஜனம், வலபி மற்றும் கபோதம் என்று நாம் அறிவோம். இந்த உறுப்புக்கள் இணைந்த தொகுதிக்கே ப்ரஸ்தர வர்க்கம் என்று பெயர். இவற்றுள் வலபி என்பது மிக இன்றியமையாத பகுதியாகும். இந்தப் பகுதியில்தான் பூதவரி, அன்னவரி. சிங்கவரி முதலியவை இடம்பெறும். இதன் மறுபெயர்களை மானஸாரம் பின்வருமாறு தருகிறது.      गोपानं च वितानं च वलभी मत्तवारणम् विधानं च लुपं चैवमेते पर्यायवाचकाः ।। मानसारः…

தொடர்ந்து வாசிப்பு →

பாரதத்தில் பயன்படுத்தப்பெற்ற சுவடிகளுக்கான மூன்றாவது முக்கியமான எழுதுபடு பொருள் காகிதமாகும். பொதுவாகக் காகிதத்தைச் சீனத்தைச் சேர்ந்த சாய் லுன் என்பவர் பொயு 105 இல் கண்டறிந்ததாகவும் அதன் பிறகு முகலாய அரசர்களால் இந்தியாவில் அறிமுகப் படுத்தப் பெற்றதாகவும் கருத்துண்டு. ஆனால் காகிதம் இந்தியாவிலேயே கண்டு பிடிக்கப்பெற்றதென்று கருதவும் சில சான்றுகள் உள்ளன. அலெக்ஸாண்டரின் தளபதியான நியர்கோஸ் தனது குறிப்பில் இந்தியர்கள் எழுதுவதற்காக பஞ்சினாலான காகிதத்தைப் பயன்படுத்துவதாகக் குறிப்பிட்டுள்ளான். இந்தக் குறிப்பு சரியாயின் சீனர்களுக்கு முன்னமேயே இந்தியர்கள் காகிதத்தைக்…

தொடர்ந்து வாசிப்பு →